Rozwój metod nieniszczących stosowanych w polskim budownictwie
Dokonywane oceny bezpieczeństwa konstrukcji wymagają znajomości wytrzymałości materiałów, z jakich są wykonane. W przypadku konstrukcji żelbetowych materiałami takimi są beton i stal. Niekiedy do oceny bezpieczeństwa elementów konstrukcji stosowana jest metoda obciążeń próbnych.
Wyznaczenie wytrzymałości i jednorodności materiałów można dokonywać za pomocą zarówno metod nieniszczących, jak i seminiszczących lub niszczących. Wśród badań nieniszczących najczęściej stosowane są metody radiologiczne, ultradźwiękowe i sklerometryczne. Natomiast badania seminiszczące konstrukcji żelbetowych najczęściej polegają na wyrywaniu kotew osadzonych w stwardniałym betonie (metoda pull-out) lub umieszczonych w konstrukcji przed ich zabetonowaniem (metoda lock-out), odrywaniu stalowych krążków przyklejonych do powierzchni betonu (metoda pull-off) oraz ścinaniu naroży elementów betonowych lub wyłamywaniu walcowych bloków betonowych powstałych po nawierceniu betonu wiertnicami (metoda break-out). Badania niszczące mające na celu określenie wytrzymałości betonu na ściskanie wykonuje się na próbkach wyciętych z konstrukcji, najczęściej o kształcie walcowym.