Torkret jest definiowany jako zaprawa lub beton dynamicznie umieszczany w miejscu wbudowania. Wynalazcą torkretu jest Amerykanin Carl Ethan Akeley, który w 1910 roku zastosował urządzenie „Cement Gun” (armatkę ciśnieniową) umożliwiające natryśnięcie mieszanki cementu i piasku o nazwie „Gunite” na przegrody budowlane. W ciągu stu lat stosowania tej technologii zmieniały się obszary zastosowań betonu natryskowego od funkcji wzmacniającej i reprofilującej przy naprawach uszkodzonych konstrukcji żelbetowych [6, 7], poprzez funkcje ochronne i zabezpieczające konstrukcje stalowe i żelbetowe [4, 5], a w ostatnich latach po funkcje architektoniczne [1, 3, 9].
