O poprawie współpracy pracodawców z podmiotami edukacyjnymi w sektorze budownictwa
Artykuł przedstawia przegląd badań własnych dotyczących belek zespolonych aluminiowo-drewnianych oraz ich połączeń. Zespolenie aluminiowych dwuteowych belek z płytami z drewna klejonego warstwowo z fornirów ma wiele zalet. W badaniach zaobserwowano wzrost nośności oraz sztywności belek aluminiowych oraz ich niewrażliwość na zwichrzenie po zespoleniu z drewnianymi płytami. Jako łączniki ścinane wykorzystano wkręty z łbem sześciokątnym oraz śruby. Zaproponowano wykorzystanie pierścieni zębatych jako elementów wzmacniających połączenia ścinane i oceniono skuteczność tego rozwiązania.
Artykuł zawiera inżynierski przykład obliczeniowy, w którym porównano nośności obciążonych osiowo i mimośrodowo słupów o przekroju kołowym i średnicy 320 mm i różnych długościach 3,0, 4,5 i 6,0 m. Słupy obliczano wariantowo jako betonowe, żelbetowe, stalowe rurowe oraz zespolone w postaci: rury stalowej wypełnionej betonem zbrojonym oraz rury stalowej wypełnionej betonem ze zbrojeniem sztywnym z dwuteownika. Obliczając słup zespolony obciążony mimośrodowo, wyprowadzono wyrażenie pozwalające ustalić parametry krzywych interakcji moment – siła osiowa, bowiem w literaturze dostępne są odnośne wzory jedynie dla słupów o przekroju prostokątnym.
Energooszczędność budynków na przełomie lat stała się standardem współczesnego budownictwa. Związane jest to m.in. z zaostrzonymi wymaganiami dotyczącymi izolacyjności cieplnej przegród budowlanych. W artykule omówiono możliwość zastosowania wypełniaczy organicznych do produkcji ekologicznych pustaków na bazie kompozytów cementowych. Otrzymane wyniki badań właściwości fizycznych i mechanicznych dają możliwość uzyskania materiału budowlanego o korzystnych parametrach. Zaproponowany pustak na bazie odpadów organicznych z wkładem styropianowym charakteryzuje się bardzo niskim współczynnikiem przenikania ciepła U < 0,15 W/m2 •K.
Budowa dróg lokalnych w Polsce odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpiecznej i sprawnie funkcjonującej infrastruktury drogowej dla mieszkańców, rolnictwa oraz przemysłu. W Polsce dominującą technologią na drogach lokalnych jest standardowa technologia asfaltowa. Należy zadać pytanie, czy wybór tej technologii jest rozwiązaniem optymalnym. Na pewno warto rozważyć zastosowanie obecnych możliwości inżynierii drogowej i zaproponować wykonywanie dróg lokalnych w technologiach, które są uznawane za długotrwałe, takie jak beton wałowany czy SMA JENA. Tego typu rozwiązania wydają się być korzystne zarówno dla budżetu samorządu terytorialnego, jak i dla środowiska naturalnego.
W artykule podjęto, bardzo istotny z punktu widzenia bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji, temat zachowania się w czasie przyczółków mostowych, które zaprojektowano z wykorzystaniem konstrukcji odciążających z gruntu zbrojonego geosyntetykami. Na dwóch przykładach przeanalizowano zmienność odkształceń w warstwach geosyntetycznych oraz temperatur wewnątrz bloku z gruntu zbrojonego, jak również przemieszczenia podatnego lica.
W artykule, na przykładzie kampusu SGGW w Warszawie, przedstawione zostały kryteria identyfikacji warstw geotechnicznych na obszarze wysoczyzny morenowej, pozwalające na bardziej wiarygodną ocenę parametrów geotechnicznych poszczególnych warstw podłoża z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań. W pracy wykorzystano wyniki badań terenowych, głównie CPT oraz DMT, które porównano z wynikami badań laboratoryjnych pobranych próbek gruntów. Proponowana metoda podziału warstw geotechnicznych wraz z doborem odpowiednich parametrów gruntowych dla wydzielanych warstw zakłada zastosowanie podejścia bayesowskiego.
Koleżanki i Koledzy, Oddajemy w wasze ręce kolejny numer „Przeglądu Budowlanego”. Poza artykułami naukowymi dużo miejsca poświęcamy w nim wspomnieniu o Profesorze Leonardzie Runkiewiczu, którego pożegnaliśmy w styczniu bieżącego roku. Profesor był wybitną postacią w naszym środowisku. Bardzo umiejętnie łączył pracę naukową w Instytucie Techniki Budowlanej i w Politechnice Warszawskiej z działalnością zawodową i stowarzyszeniową.
Urodził się w 1939 r. w miejscowości Grabowiec-Góra na Zamojszczyźnie. Wykształcenie średnie otrzymał w 1956 r. w Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława Jagiełły w Płocku, po czym wstąpił na Wydział Budownictwa Przemysłowego Politechniki Warszawskiej. W 1961 r. uzyskał tytuł magistra inżyniera budownictwa lądowego. Profesor Leonard Runkiewicz rozpoczął pracę rok wcześniej na Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Inżynierii Budowlanej, w Katedrze Teorii Sprężystości i Plastyczności, kierowanej przez profesora W. Olszaka.
XXII Konferencja Naukowo-Techniczna KONTRA 2022 – Trwałość budowli i ochrona przed korozją odbyła się 13–14 października 2022 r. w hotelu Uroczysko w Cedzynie koło Kielc. Głównym organizatorem konferencji był Komitet Trwałości Budowli Zarządu Głównego PZITB, a współorganizatorem – Zakład Inżynierii Materiałów Budowlanych Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej.
Autor: Genowefa Zapotoczna-Sytek
Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.,
Warszawa, 2019
Autorzy: Dorota Chwieduk, Maciej Jaworski
Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.,
Warszawa, 2018